Om sterren te kunnen begrijpen zullen we helemaal naar het begin moeten, waar alles is ontstaan. Doordat materie in het heelal ineen begon te storten door zwaartekracht begon ook de uitdijing van het heelal te stagneren. Hierdoor ontstonden stelsels ( zie sterrenstelsels ) In deze stelsels gebeurde eigenlijk precies hetzelfde, maar dan op veel kleinere schaal. Wolken met gas en materie begonnen door zwaartekracht ineen te storten en begonnen te roteren. In het midden van zo'n wolk hoopte alles bij elkaar op en er is een bolvormig iets ontstaan. Nu wordt die druk in die bolvorm zo hoog dat waterstof omgezet wordt in helium, dit proces noemen wij kernfusie. Nu is er een ster geboren die door die kernfusie verschillende soorten straling uitzend, waaronder zichtbaar licht.

Onze eigen zon is ook een ster. En eigenlijk helemaal geen bijzondere. Alleen doordat de aarde behoorlijk dichtbij de zon staat lijkt onze ster anders dan alle andere sterren die wij zien als het donker genoeg is.

De dichtstbijzijnde ster ligt op 4,2 lichtjaar van ons af en heeft de naam Proxima Centauri. Alhoewel deze ster in astronomische waarden dichtbij staat zullen wij er met onze techniek op moment van schrijven er zo'n 110.000 jaar over doen om er te komen.